Sevgili okur,senden bir ricam var,
Bu yazıyı okuduktan sonra kapa gözlerini ve düşün.
Mutlulukla huzurla yaşadığın bir ülken var, orada gözlerini açmışsın hayata.
Ailen o topraklarda yaşıyor.
Amcan, teyzen, halan, yeğenlerin uzatmayayım yedi sülalen orada.
Eğitimini doğduğun ülkenin dilinde aldın tabi, aynı ülkede üniversite bile bitirdin.
Evlendin, çoluk çocuğa karıştın.
Herbiri birbirinden güzel, sürmeli gözleri olan evlatların var.
Melek gibi, maharetli bir hanımın.
İyi gelir getiren bir mesleğe de sahipsin.
Evlatlarından annenden, babandan hiçbir şeyini esirgemeyen birisin.
Aynı şimdi olduğu gibi dertlerin de oluyor ara sıra ama çok da önemsemiyorsun.
Dertsiz insan olur mu hiç?
Böyle ortalama bir insanın sıradan hayat hikayesi senin ve ailenin yaşadığı anlayacağın.
Bir gün sana biri geliyor ve diyor ki
"Gel benimle, sana kapılarım sonuna kadar açık.
Evini barkını, ananı babanı ,iyisiyle kötüsüyle hatıralarını geride bırak.
Geride kalsın büyüdüğün mahalle.
Sana bir çadırkent kurdum, bundan sonra orada çadırda yaşayacaksın.
Yemek içmek bedava.
Gelirken hiçbir eşyan yanında olmayacak.
Üstelik artık çalışmayacaksın, kariyerin arkanda kalacak.
Gideceğin yerde farklı bir dil konuşulacak.
İnsanlarla zar zor iletişim kuracaksın.
Belki sana asgari ücret mmaş da bağlanacak.
Evlatların çadırdan yapılmış okullarda okuyacak.
Üniversite çağına geldiğinde ise sınavlarda onlara kolaylık sağlanacak.
Daha bir sürü imkan var senin için.
Yalnız bıraktığın şehir dönmek istediğinde dönebileceğin mahiyette olmayacak.
Oradaki akrabaların hayatta kalmak için savaş verecek hergün.
Seni götürdüğüm yerde insanlar seni aşağılayabilir.
Örneğin;
" Bunlar Suriyeli, bunlara ev verilmez, verilirse üç katı kira ödesinler.
Bunlar Suriyeli, bunlar geleli düzenimiz kaçtı.
Bunlar Suriyeli, bunların çocukları için bizim evlatarımız üniversiteye alınmıyor.
( Sınava giren 2 öğrenciden birinin üniversiteyi kazandığı ülkede denecek bu sana hem de !)
Bunlar Suriyeli, bizim fakirlerimiz doymuş gibi bir de bunlar çıktı başımıza.
Bunlar Suriyeli....
Suriyeli....
Suriyeli...."
Götürdüğüm yerde bir adın da olmayacak artık senin.
Bundan sonra topunuzun adı Suriyeli olacak.
Mesela babasının dünyadaki herkesten daha güçlü olduğunu sanan küçük kızın seni sık sık çaresizliğinden ağlarken görecek.
Neler yaşayacaksın neler...
Gelir misin benimle?"
Cevabın ne olur sevgili okur?
Tabi gelirim seve seve hem de der misin?
Ben şu son günlerde Suriyelilerle ilgili duyduğum aşağılayıcı laflardan tavırlardan tiksiniyorum.
Sanki biri yüreğime hançer saplıyor.
İnsan, insanoğlu !
Onlar senin Müslüman kardeşin değil mi?
Velev ki gayrimüslim olsun, neyi değiştirir?
O da senin gibi insan değil mi?
Yukarıda empati kurmanı istediğim hayat şanslı olan Suriyelilerin hayatı.
(Petrol zenginlerini tenzih ediyorum.)
Bir kere gidip o insanların nerede yaşadığını gördün mü?
Neye oturup, ne yediklerini gördün mü?
Trafikte camını silmeye çalışan o yavrucakla göz göze geldiğinde için sızlamıyorsa yazık sana.
O insanlara yapılan yardımlarda gözün kalıyorsa yazık sana.
"Onlar geleli hırsızlık arttı, ahlaksızlık arttı." diyorsun da üniversiteye girişte kolaylık sağlandı diye ortalığı yıkıyorsan yazık sana.
İlla bir şeyleri eleştirmek istiyorsan, muhtaç durumdaki insanlara yapılan yardımlar olmasın eleştirdiğin.
Git kendi maaşlarına zam yapa yapa doymayan milletvekillerini eleştir.
Bul işte kendine haklı bir biçimde olumsuz eleştiri yapacak bir şeyler.
Söylenecek çok şey var sevgili okur.
Yalvarırım biz merhametli nesiller yatiştirelim, etrafa duyarlı olalaım.
Başta söz vermiştin.
Haydi gözlerini kapa, düşün şimdi.
Sevgiler...
