Ben uzun süre aynı işle meşgul olamam sevgili okur.
Bir filmi baştan sona hiç hareket etmeden izlemek mesela,
Hayatımda çok nadir başarabildiğim şeylerdendir.
Dikkatim çok çabuk dağılır.
3 saat bir şeye konsantre olmam çok zor.
Lakin arada bir küçük molalar vererek de olsa izlediğim filmler oluyor.
Temple Grandin de o filmlerden biri.
Öyle boş beleş bir film değil.
İbret veren, önder olan filmlerden.
"Nitelikli" bir film hasılı.
Otizmin bir avantaj olabileceğini öğreniyorsunuz sonunda.
İzlemek için yeterli sebepleri bence.
Seversin umarım.
İzle bakalım ;)
Sevgiler...
