Merhaba sevgili okur,
Bu kitap için okuduğum en sıra dışı kitap desem yalan olmaz herhalde.
Kitabı okurken bayağı ilerlemenize rağmen sinir bozucu bir belirsizlik hüküm sürüyor.
Birbiriyle alakasız onca olay, mekan, kişiler...
Geçişler oldukça sert.
Üslup çok değişik.
Yazar kişilerin konuşmaları arasına mekan tasvirleri, duygu betimlemeleri serpiştirmiş ki bu insanı alışılmışlık havasına sokmuyor.
Hani bazı kitapları okurken içiniz geçer gibi olursunuz okursunuz okursunuz bir gelişme olduğunda uyanıyor hissine kapılırsınız
-ya da bu bana oluyor, bilemedim.-
işte yazarın tarzından mütevellit bu duyguya kapılamıyorsunuz.
Yazar sıradan olaylara dikkat çekerken olağandışı karakterlerle belirli konuların altını çiziyor.
Olağan dışı derken, hayali efsanevi demiyorum, alışılmışın dışında demek daha yerinde olur sanırım. Kitabın adının "Gül Yetiştiren Adam" olması bir tesadüf değil tabi.
Verilmek istenen mesajın bu karakterde olduğunun dikkat levhası gibi düşünülmüş.
Kitabın sonuna geldiğimizde bağıra çığıra değil de
araya sıkıştırılarak verilmiş bir ana fikir karşılıyor bizi.
Başladığınızda alışılmamış üslup sıkıyor gibi gelse de verilen mesajların çarpıcılığı
okuduğunuz için memnun ediyor sizi.
Hasılı; okuduklarınız arasında bu kitabın da olmasını gönülden isterim.
Sevgiler
