19 Ocak 2016 Salı

Çok Abartıyoruz


Merhaba sevgili okur
İçim daraldı, sinirim bozuldu.
Ne kadar abartıyoruz bazı şeyleri yeniden şahit oldum.
Affedersin bazı şeylerin suyunu çıkarmada üstümüze yok.
Eskilerin düzineyle doğurduğu bebeklerden bi tanecik yapıyoruz.
Abartıyoruz da abartıyoruz sonra.
Ya tamam insan tabi ki evladını aşırı hislerle sever.
Hatta çılgınca, delice sever.
Ama onu putlaştırmak da nesi?
Bir kere adından başlıyoruz çocuğun eşsiz benzersiz olması isteğine.
"Kimsede olmasın bir de bizimkinde olsun." diyoruz.
Hatta bu düşünceyi "Aını söylemeye kimsenin dili dönmesin."e kadar götürenler var.

Geçende bir restorana gittik.
Minicik sevimli bir kız çocuğu oradan oraya koşturuyor.
Annesi ardından sesleniyor:
"-Miranaz gel kızım."
Yahu dedim içimden
Bu kadar güzel bebeğe yapılacak iş mi bu?
Mira'yı anladık da o Naz kelimesi ne oluyor?
Naz güzel isimdir bence
ama iki kelime yan yana bu kadar mı kötü olur.
Ne bileyim, beğenmedim.
Inkar edemem hatta acıdım çocuğa.

Gelelim sürü psikolojisine kapılıp da benim de yaptığım doğum ıvır zıvırlarına.
Neymiş her gelenin elinde anı kalacakmış küçük hediyeler.
Herkes kendi başından pay biçsin sevgili okur.
Bana verilen o hediyeleri ben ne kadar hıfzediyorum ki
verdiğim kişiler hediyelerini hıfzetsin.
Israfın bini bir para anlayacağın.
O da yetmiyor diş buğdayı
Yetmiyor doğum günü süsleri.
Tamam biliyorum ben de yaptım.
Ama geleneğe uymayan ne varsa vazgeçtim emin ol.
Çünkü düşündüm.
"Neyin yaygarası bu?" dedim kendime.
Cevap veremedim sonra.

Hele bebek kıyafetlerindeki marka takıntısı tiksindirdi beni.
2 ay sonra küçülecek çok kaliteli kıyafetlere onca para baymak yerine
ucuzundan 2 tane alıp birini muhtaç olana vermek geldi aklıma.
Hele o lüks içinde yaşayan minicik ayakkabıya pantolona yüzlerce lira döken anneler
Sonra da bunları "ikinci el ucuza satıyorum." deyip de satış sayfası açan anneler kahretti beni.
Soruyorum sevgili okur
Hangimiz ablamızın abimizin kuzenimizin komşumuzun küçülenini giymedik?


Bu yetiştirdiğiniz nesil vallahi korkutuyor beni.
Bu çocuklar nasıl bir psikolojide olacaklar,
Biri tarafından terslendiklerinde hatta terk edildiklerinde ne hissedecekler?
Nasıl başa çıkacaklar yalnızlık psikolojisiyle mesela?
Merak ediyorum.
Bencil insan yetiştirmekten Allah'a sığınıyorum.

Sevgiler...