Hayırlı sabahlar sevgili okur,
Bilgisayarım bozuldu bozulalı seninle de aramız bozuldu galiba.
Çoğu zaman hissettiklerimi seninle paylaşmak istedim.
Olmadı.
Bilgisayarım bozuk.
(et-tekrarü ahsen, velevkane yüz seksen meselesi ;)
Hazır evladım ve eşim uyuyor ben de hamurumun mayasının gelmesini bekliyorken sana küçük tüyolar vereyim dedim.
Ne mutlu eder seni bilmem.
Bana sorarsan
Yaparken sıkılmadığım her şey beni mutlu etmeye yetiyor.
Ya da bir başkasını mutlu etmek, mest ediyor mesela.
Bir iyilik yumağı değilim tabi.
Ama olmak isterdim.
Mesela tatlı, pasta yaparken hiç sıkılmıyorum.
Fırsatını bulunca kendimi mutfağa atıyorum.
Yahut dikiş, kaneviçe,bazı elişleri
Bana huzur veren mekanlar...
Bunlar vazgeçilmezim.
Ğ
Eşim mesela...
Haşhaşlı katmere bayılır.
O uyanana kadar kahvaltı sofrasında hazır edeceğim.
Sofrada beklemediği bu yiyeceği gördüğündeki o an beni mutlu etmeye yetecek.
Kızıma kıyafet almak mesela.
Giydğinde pati pati yürüyüşünü izlemek bana yetecek.
Hediyeleşmek mesela.
Hiç tanımadığın birine hediye göndermek...
Nasıl ulaşacağım ki, dersen eğer.
Bu bloglar bunun için var dostum, der gülümserim.
Ya muthaç durumdaki insanlar.
"Nerde bilmiyorum ki,
üst katımdakini tanımıyorum ki" deme sakın.
Evet tanımıyoruz yan komşumuzu
ama hayır kuruluşları var ya.
Ne büyük hayra geçiyorlar bilsen.
Bilmediğimizi bildiriyorlar.
Sen yeter ki gönlünle bir çıkı hazırla.
Ulaştırıyorlar kime istersen.
Yetim mi istersin, yaşlı mı, mülteci mi, öğrenci mi?
Seçenek sınırlı olsaydı keşke ama bitmiyorlar.
Her gün bir bebek daha boğuluyor denizlerde.
Her gün biri daha açlıktan ölüyor unutma.
Yardım yapacak gücün yoktur belki de.
Belki bir kütüphane bilgisayarından okuyorsundur yazdıklarımı.
"Gülümsemek sadakadır." unutma.
Okşayıver bi yetim başını.
Öğrenci misin?
Bir çocuğa ders çalıştır mesela.
Toplama çıkarma öğret.
Ya da kitap oku ne bileyim.
Anne misin?
Yok mu evladının küçülenleri, hani şu kardeşi olduğunda giydiririm diye sakladıkların?
Alırsın sonra be kardeşim
ver onları şimdi giyecek olana.
O kullanılmış kıyafetler belki senin çocuğuna gönülsüzce giydirdiğin şeyler olacak.
Ya muhtaç olan.
Nasıl giydirir sence onları kuzusuna?
Baba mısın?
Eğer sigara kullnıyorsan,
Haftada bir gün içmeyiver,
bir ayda kaç lira eder biliyor musun?
Sıkıştırıver bu parayı bir yoksulun cebine.
En çok muhtaca el uzatmaktan yazdım.
Çünkü en çok bu mutlu eder bilirim.
Onların gözlerindeki mutluluğu görmeden
kalbin hızlı hızlı atar sevinçten.
Gençsen,
sağlıklıysan
bir yardım kuruluşunda gönüllü çalışarak bu mutlu yüzleri görebilirsin.
Belki de senin sohbetine de ihtiyacı olan biri vardır.
Hiç yalnız hissetmedin mi?
Mutlu etmez mi seni bunlar hı?
Mesela...
