15 Mart 2016 Salı

Niyet ettim mutluluğa ;)

Merhaba sevgili okur,



Seninle oturup şöyle iki lafın belini kırmayalı epey oldu değil mi?
"Ooo geldi bizimki, şimdi başlar dertlenmeye" deme sakın.
Bu defa yakınmayacağım.

Bugün evden çıkıp okula giderken bir karar verdim.
Günümü çok mutlu geçireceğim.
her adımımda şükrettim
Allah'ın bana verdiği sayamadığım, aklıma gelmeyen neler varsa hepsi için...
Her adımda daha bir huzurlu hissettim kendimi, 
öyle ki mutluluğum dışıma taşmış herkese yansıyor sandım.

Okulda YGS maratonundan yorgun bir şekilde kurtulmuş öğrencilerime derse girdim ilkin.
Sınav kritikleri yaptık.
Kimininki güzel geçmiş, kiminin kötü, kiminin eh işte..
Derken sordum bir tanesine daha:
"Seninki nasıl?"
"Bu zamana kadar yaptığım bütün denelerden daha iyiydi netlerim." dedi.
"Çok mutluyum. 
Benden mutlusu yok." dedi.
"Ne güzel." dedim
"Kaç puan alacaksın aşağı yukarı?
Güzel bir bölüm gelir mi?"
(girdiğim çalışkan ve çok umut bağladığım bir sınıfta geçiyor hadise)
"Bilmiyorum hocam" dedi
"Bu kadar mutlu olduğuna göre gelir güzel bir yer " dedim.
Arkadaşları hemen atıldı.
Hocam, dediler
"O herzaman mutlu olacak bir şeyler bulur kendine.
Biz onu hiç karamsar görmedik."
Bu arada bahsedilen öğrencinin mutluluktan ağzı kulaklarında
abartmıyorum mutluluktan arada bir gözleri yaşarıyor.
"Doğru mu?" dedim kendisine
Tam türk kahvesi renginde olan gözleri ışıl ışıl
"Evet hocam" dedi
"Ben 190 alsam 180 alanları geçtim diye yine sevinirim."
"Maşallah
Hep böyle yapıda bir insan olmayı istemişimdir." dedim.
Ben düşünerek başka bir öğrenciye yaklaşırken o yüzündeki gülümsemeden hiçbir şey kaybetmemişti.

18 Mart yaklaştığından mütevellit öğrencime şiir çalışması yaptırmam gerekiyordu.
Öğrencimi sınıfından aldım
Okulda boş bir mekan bulamadığımdan öğretmen odasına geçtim.
Zeynep başladı şiirini okumaya.
O okuyor ben önerilerde bulunuyorum falan
Hocalarımızdan bir tanesi rahatsız oldu.
Biz biraz yumaşatırsak kibarca kovdu öğretmen odasından.
Kütüphanenin boş olduğunu söyleyip bizi oraya yönlendirdi.
Tabi gittiğimizde kütüphane doluydu
Kütüphane bu boş olur mu?
Boş olsa büyük bir problem değil mi hem?
Moralim oldukça bozuldu.
Fakat bu olayın benim ruh halime müdahale etmesine izin vermedim.
Konferans salonunda görevli öğrenci ve öğretmenlerle çalışmalarımıza devam ettik.

Eve gelip minik kuzuya bir sarıldım,
biraz oyun oynadım.
şimdi uyuyor mışıl mışıl.

Hazır dedim boşluktayım, elime bilgisayarı aldım hemen.
Kocacığım Hollandalardan çikolata getirmiş
Kahvemi de yudumlayarak yazdım sana bunları.
Şimdi dersin ki
"E mutsuz olmanı gerektiren bi durum yok zaten."
Sanki sen yapmıyosun sevgili okur,
İstesem  kırk tane neden bulurdum mutsuz olmaya işte.
Eşimin  Nisan ayına kadar mesaisi geç bitecek,
Hava gayet bulutlu,
bunlar birer neden olamaz mı sence?
:)
Bulmadım,
mutlu olmayı seçtim.
Beni kutlamalısın :)

Bu güzel günün anısına senin için paylaşayım bu güzel, sevdiğim melodileri,
Senin için...
Dine bakalım. 


Sevgiler :*

1 yorum: