25 Ocak 2015 Pazar

İşte bunlar hep yalnızlıktan !

Merhaba.
Bilmem okunur mu yazdıklarım? Yazmaya alışık benim ruhum. Elim kalem tutalı sırdaşım hep kağıtlar oldu. Bu defa klavye tutsun elimden, belki iki lafın belini kırar bazen neşelenir bazen gamlanırız. Belki ailesinden uzakta, yeni çekirdek ailesine kendini adayan dostlarımız olur, belki de hiçbir ortak noktada buluşamayız da sadece  okuruz birbirimizi...Hasılı ben de aranıza geldim. Bakalım hoş mu geldim? :)
Vira Bismillah...

2 yorum:

  1. hoşgeldiiiin ama blogunu unutmaaaaa olur muuuuu :) ben sana ortak noktalı arkadaşlar daaaa getircem kiiiii işteeee :)

    YanıtlaSil
  2. yaa deep çok mutlu oldum.
    Benim taaa ilk yazımı okumuşsun.
    Hem de yorum yapmışsın.
    Seviyorum kıs seni :))

    YanıtlaSil